...زنی چنین که منم

فردا روز دانشجوست و من بعد پنج سال دیگر دانشجو نیستم.حس غریبی دارم.دلتنگ درس و دانشگاهم.دلتنگ کتاب و جزوه.دلم برای سر کلاس نشستن تنگ شده...همیشه آرزو داشتم دانشجوی موسیقی باشم.در داشگاه هنرهای زیبای تهران.ولی نشد...(الان که دارم مینویسم قمرالملوک دارد میخواند) در حال حاضر قلبم برای یک چیز می طپد و آن «هنر» است...دیگر هیچ چیز مرا به قدر موسیقی و شعر سر ذوق نمی آورد.دلم یک گرامافون میخواهد.و یک اتاق خالی.من باشم و آواز و شعر.تنها و تنها...شاید تا آخر عمر نتوانم و نخواهم دانشجو باشم اما بی شک تا زنده ام در جستجوی هنرم.تا هستم یک هنرجو خواهم ماند... روز دانشجو،مبارک... ...زنی چنین که منم...ادامه مطلب

بهار من شروع شده...

نوشته شده در ۱۳۹۶/۱۰/۰۳ساعت توسط مرجان بیگی فر|

---

...زنی چنین که منم...

خسته شده ام از بس اين سال ها حرف هايم را به كسي نگفتم.دلم مي خواهد همه چيزِ اين سال ها را براي تو تعريف كنم.اين روزهاي عجيب قرار است مرا به كجا ببرند؟جايي كه تو منتظر نشسته اي تا دل به حرف هايم بدهي؟ ميخواهم ازين بگويم كه چقدر & ...زنی چنین که منم...ادامه مطلب

شاعر نوازنده ی خواننده ی عکاس خوشگذران خوشتیپ خوشگل موبلند شاد پر انرژی روزنامه نگار!!! اوضاع بد نیست.دارم برای نظم تلاش میکنم.میخواهم ثابت کنم اگر نظم باشدمیتوانی شاعر موزیسین عکاس شاغل باشی.تازه به تغذیه و مو و پوستت هم برسی.ورزش هم بکنی.تیپ بزنی موسیقی و فیلم خوب گوش کنی و ببینی،با دوستان هم خوشگ ...زنی چنین که منم...ادامه مطلب

دست از گمان بدار... گاهی وقت ها به تاریک ترین نقطه میرسیم.به سکوت.به تلخی مطلق.به سرمایی کشنده.سر میگذاریم به شانه ی باد.غم نقطه میگذارد بر خطوط کج و معوج شادی ها،آرزو ها و امیدهایمان.ترس سایه می اندازد روی جسارتمان.میخزیم به گوشه ای.گرد فراموشی میگیریم.کهنه میشویم.میپوسیم.میسوزیم...باد مارا با خود ...زنی چنین که منم...ادامه مطلب

دیدار با محمد معتمدی،در این سرمایی که از بیرون و درون آدم را خرد میکند،آتشی بود حیاتبخش...جسم سرد و بی روح هنرم جانی دوباره گرفت.برای خواندن،سرودن،نواختن،نوشتن،عکاسی کردن انگیزه ی دوباره ای یافتم... تکنیک و فن هنر را بسیاری از اساتید میتوانند آموزش دهند اما جان و روح هنر را تنها تعداد اندکی قادرند ب ...زنی چنین که منم...ادامه مطلب

اینجا فصل سرما از اوایل مهر شروع میشود تا اواسط اردیبهشت.هر کار کنی نمیتوانی فصل سرما را دوست داشته باشی.اینجا در این روزها همه چیز یخ میزند.از اگزوز ماشین ها و شاخ و برگ لخت درخت ها بگیر تا قلب آدم ها و حتی زمان.همه چیز کسالت بار و افسرده است.حتی اشیا هم دوست دارند در این سرما تنها گوشه ای گرم پید ...زنی چنین که منم...ادامه مطلب

امسال اولین سالیست که عید برای من معنایی جز تکرار و چرخش بیهوده ندارد.می دانم اینحرف ها آنهایی را که مدام در زندگی من سرک میکشند تا نشانه های سیاه پیدا کنند خوشحال میکند اما چه اهمیت دارد لول خوردن کرم های متعفن کوچک ؟بگذار سیاهی های زندگی من از آن کرم ها باشد.به هر حال همه ی ما آدمیم و قسمتی از زند ...زنی چنین که منم...ادامه مطلب

منظم نیستم و این خیلی بد است.آنقدر بد که هرچه به طول و عرض زندگی ام نگاه میکنم میبینم هیچ چیز مثل بی نظمی خرابش نکرده و انگار همه ی کوتاهی ها،شکست ها و جا ماندن ها یک جورهایی به بی نظمی برمیگردد. نظم قرص و آمپول ندارد که بخوریم و بزنیم و چهار روز بعد منظم شویم.نظم تدریجیست.در همین آهستگی و پیوستگی نظم هم،نظمی نهفته! ویژگی های آدم منظم آدم منظم از لحظه ی بیدارشدن تا لحظه ی خوابش برنامه دارد.وقت مثل پول یا حتی بیشتر برایش باارزش است.برای ثانیه هایش برنامه ریزی کرده.و برای ماه ها و سال هایش.برنامه ریزی کوتاه و بلند مدت.آدم منظم قبل هیجان زده شدن برای پذیرفتن هر پیشنهادی از قانون باید بهش فکر کنم و ترفند تاحالا بهش فکر نکرده بودم استفاده میکند.حضور و عدم حضور افراد در زندگیش دلیل دارد و قانونمند است.این شخص یک مجموعه قانون شخصی دارد که باید و باید به آن پایبند باشد.چرا؟!بخاطر رسیدن به اهدافش.فرد منظم چند هدف اصلی و بلند مدت و چند هدف فرعی کوتاه مدت دارد و برای رسیدن به این اهداف زندگی میکند. شاید به نظر خیلی خشک و روبات گونه به نظر برسد اما بعد مدتی نظم جز زندگی میشود و خشکی و تصنعی بودنش ...زنی چنین که منم...ادامه مطلب

نمیدانم باید تو را درک کنم و همچنان به فعل دوست داشتنت ادامه دهم یا اینکه چشم بر تمام آنچه هست ببندم و برای همیشه تورا نادیده بگیرم. سخت است... شاید بهتر این باشد که ما هریک از جاده ای جداگانه برویم.به سوی مقصدی که من گمان میکنم یکیست.در راه حتی اگر دیدمت دیگر شناختنی در کار نیست.من مانند غریبه ای از کنارت رد خواهم شد اما پس از آن حتما سیگاری آتش میزنم و گریه میکنم.حتما شعری میگویم و آهنگی غمگین گوش میدهم. فکر میکنم برای این فداکاری به اندازه ی کافی بزرگ شده باشم... هنوز قولی نداده ام و تصمیمی نگرفته ام.این فقط یک راه حل است! ...زنی چنین که منم...ادامه مطلب